قدم در وادی عشق با نجوایی آسمانی

ای انسان تو در روی زمین یک مأموریت داری

بسم الله الرحمن الرحیم

تک تک ما انسانها در روی زمین آمده ایم و مأموریتی داریم که باید آن را به انجام برسانیم. حال عده ای این مأموریت را به نحو احسن انجام می دهند و می روند و عده ای هم در این مأموریت لنگ می زنند و مأموریت را ناتمام می گذارند و می روند.

خداوند مهربان تمام اسماءو صفات خود را در بطن و درون انسان ریخت ؛( که آنها دارایی و سرمایه ی وجودی انسان هستند) خداوند آن دارایی را به ودیعه و به امانت در اختیار انسان نهاده و به او اختیار داده تا به اختیار خودش، راهش را انتخاب کند ؛ لذا او را به زمین آورد و هبوط داد تا این بذرهای بالقوه ی وجودش را دراین زمین بپروراند واز قوه به فعل برساند و ثمره اش را در عالم بالا ببیند .

یعنی انسان آمده تا آن صفات درونش را با برخورد با تضادهای دنیا از خود بروز دهد .به عنوان مثال: در هنگامی که در صحنه ی نزاع و کشمکش و عصبانیت قرار می گیرد ؛ باید در مقابل این خشم وغضب درونش استقامت ورزد و خشم خود را قورت دهد تا اسم عفو الهی که در درون او بالقوه گذاشته شده ، از او ظهور کند (به فعلیت برسد ) و او متخلق به اسم "عفوّ" خدا شود و به همین گونه کم کم باید با صبر در مقابل مشکلات به اسم صبر و به تمام صفات الهی و انسانی متخلق شود تا به انسانیت تامّ برسد.

حال عده ای آن اسماءالهی را با مجاهده ی علمی و عملی در خود می پرورانند و با درجه و رتبه ی بالای انسانی این مأموریت را به پایان می رسانند و بعد منتقل آن دنیا می شوند و در بهشت و زیبایی ها ی بهشت کیف می کنند و عده ای هم این امانت الهی را در خود دفن می کنند و نه در دنیا از آن بهره ای می گیرند و نه در آخرت .

پیداست که جرم خیانت کردن به این امانت الهی بسیار سنگین است و فردا در آتش و عذاب ندامت و پشیمانی ... و ناله ی واحسرتا !

ادامه مطلب

یک شنبه 24 فروردين 1393برچسب:پشیمانی , مأموریت , انسان , امانت الهی , سرمایه , انتخاب , اختیار,,

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 26 صفحه بعد